Probiotykoterapia w nietolerancji histaminy

Czy często zdarzają Ci się dolegliwości takie jak rumień, pokrzywka, bóle głowy i problemy żołądkowo-jelitowe? Testy alergiczne nie wskazują jasno przyczyny problemu? To może być nietolerancja histaminy! Dolegliwość ta dotyczy około 1-2% populacji i może mieć związek z jelitami i mikroorganizmami je zamieszkującymi – mikrobiotą. W tym artykule wyjaśniamy, jak to możliwe, że mikrobiota jelitowa może wpływać na nasilenie objawów nietolerancji histaminy i jak wspierać organizm w tej dolegliwości. Oto wszystko, co warto wiedzieć o mikrobiocie jelitowej i probiotykach przy nietolerancji histaminy.

W tym artykule znajdziesz odpowiedzi na pytania:

• Czym jest nietolerancja histaminy?
• Jak rozpoznać nietolerancję histaminy i kogo może dotyczyć?
• Jaką dietę stosować w nietolerancji histaminy?
• Czy jelita i zaburzenia w obrębie mikrobioty jelitowej mają znaczenie w nietolerancji histaminy?
• Jaka probiotykoterapia przy nietolerancji histaminy?

Przeczytaj również: Nietolerancja histaminy i dieta antyhistaminowa.

Czym jest i jakie są objawy nietolerancji histaminy?

Aby powiedzieć więcej na temat nietolerancji histaminy, odpowiedzmy sobie w pierwszej kolejności na pytanie, czym jest histamina i skąd się bierze. Jest aminą biogenną. To nic innego jak produkt rozkładu aminokwasu – histydyny, składnika budulcowego większości białek. W warunkach fizjologicznych uwalnianie histaminy następuje w układzie immunologicznym np. na skutek działania patogenów. Wzrost ilości histaminy w organizmie powoduje, że naczynia krwionośne poszerzają się, zwiększa się przepływ krwi i powstaje stan zapalny. Działanie histaminy zależy od rodzaju receptora, z którym się łączy i jego lokalizacji. Za rozkład histaminy w organizmie i regulację jej stężenia odpowiadają dwa enzymy: diaminooksydaza (DAO) oraz N-metylotransferaza histaminowa. Enzym DAO znajduje się głównie w komórkach nabłonkowych (np. jelit), wychwytuje histaminę obecną w pożywieniu, a następnie odpowiada za degradację histaminy.

Nietolerancja histaminy jest rodzajem nadwrażliwości pokarmowej, która objawia się niewłaściwą odpowiedzią organizmu na żywność, w której histamina występuje w ilości zwyczajowo dobrze tolerowanej. Nie ustalono dotychczas dawek toksycznych histaminy w żywności. Natomiast za bezpieczną normę uznaje się dawkę 50 mg, według Światowej Organizacji Zdrowia (ang. World Health Organization – WHO) oraz Organizacji Narodów Zjednoczonych do spraw Wyżywienia i Rolnictwa (ang. Food and Agriculture Organization of the United Nations – FAO). Do rozwoju nietolerancji histaminy dochodzi, gdy występuje brak lub niedobór enzymu DAO. Enzym ten staje się też niewydolny w sytuacji nadmiernej podaży histaminy z pożywieniem (tzw. zatrucie histaminą).

Najczęstsze objawy nietolerancji histaminy:

• bóle głowy,
• obniżone ciśnienie,
• rumień,
• pokrzywka,
• świąd,
• arytmia,
• dolegliwości związane z układem oddechowym.

Diagnostyka nietolerancji histaminy – jakie badania wykonać?

Objawy nietolerancji histaminy są tak zróżnicowane, że trudno o rozpoznanie bez odpowiedniej diagnostyki. W Instytucie Mikroekologii badamy nietolerancję histaminy na podstawie oznaczenia poziomu DAO we krwi, a także histaminy w kale oraz jej jelitowej produkcji. Możesz sprawdzić pojedynczy parametr lub wybrać kompleksową diagnostykę nietolerancji histaminy. Wybierając kompleksową diagnostykę – Nietolerancja histaminy Complete z wynikiem otrzymasz:

• propozycję terapii probiotycznej
• zalecenia dietetyczne i suplementacyjne, które pomogą Ci w złagodzeniu lub wyeliminowaniu objawów nietolerancji histaminy.

Nietolerancja histaminy – kogo dotyczy?

Statystyki pokazują, że około 1-2% populacji może doświadczać nietolerancji histaminy. Warto wspomnieć, że problem ten jest coraz częściej diagnozowany, więc grupa osób z nietolerancją histaminy może być w rzeczywistości wyższa. Laboratoryjna diagnostyka nietolerancji histaminy polega na oznaczeniu poziomu DAO oraz poziomu histaminy. Na podstawie tych dwóch parametrów stawia się rozpoznanie nietolerancji histaminy. Problem ten może występować częściej niż w populacji ogólnej, u osób z:

• chorobami układu oddechowego,
• nadciśnieniem tętniczym,
• niedoborem witaminy B12,
• chorobami i dolegliwościami żołądkowo-jelitowymi, stanami zapalnymi jelit.

Przyczyny nietolerancji histaminy to upośledzona aktywność enzymu DAO i nadmiar histaminy. Warto pamiętać, że sama aktywność DAO fizjologicznie jest zmienna i nie zawsze świadczy o nietolerancji histaminy. Zmniejszona aktywność DAO może być objawem przejściowym w sytuacjach, takich jak:

• ciąża,
• intensywny wysiłek fizyczny,
• stres (szczególnie nagły),
• wahania hormonalne,
• infekcje bakteryjne/pasożytnicze, procesy zapalne,
• ostre zakażenie żołądkowo-jelitowe,
• biegunki,
• aktywna postać chorób zapalnych jelit,
• zespół przerostu bakteryjnego jelita cienkiego – SIBO (od ang. small intestinal bacterial overgrowth),
• spożywanie pokarmów powodujących wzrost poziomu histaminy: truskawki, owoce cytrusowe, pomidory, owoce morza, kiwi, orzechy, ananas, alkohol.

Dieta w nietolerancji histaminy

Skoro nasilenie nietolerancji histaminy może zależeć od niektórych składników żywności, sugeruje to, że dieta ma duże znaczenie podczas leczenia tego problemu. Po rozpoznaniu nietolerancji histaminy rekomenduje się czasowe włączenie indywidualnej diety niskohistaminowej, by zapewnić obniżenie poziomu histaminy. Podczas takiej diety eliminuje się produkty spożywcze zawierające histaminę. Należy więc unikać pokarmów, takich jak: drożdże, pomidory, produkt marynowane, pszenica, kakao, cytrusy na czas około 6 tygodni. Duża zawartość histaminy zawarta jest także w długo dojrzewających serach, wędlinach, kiszonkach, czy czerwonym winie. Nietolerancja histaminy wyklucza je więc czasowo z jadłospisu. Podczas diety eliminacyjnej zaleca się spożywanie produktów bezpiecznych, a więc niewywołujących objawów, do których zalicza się:

• zboża i produkty skrobiowe,
• mak, kokos, pestki dyni, migdały,
• chudy nabiał,
• białe ryby (np. dorsz),
• warzywa: marchew, cukinia, brokuły, kalafior, kapusta, burak, cebula, dynia, rzodkiewka, papryka, szparagi, liściaste sałaty,
• owoce: jabłka, czarne jagody, czarne porzeczki, wiśnia, morele, nektarynki, brzoskwinie, melony, mango, rabarbar.

Oprócz diety stosuje się też leki zawierające enzym DAO.

Czy jelita i zaburzenia w obrębie mikrobioty jelitowej mają znaczenie w nietolerancji histaminy?

DAO w dużym stopniu produkowane jest w jelicie, dlatego wsparcie jelit może pomóc w nietolerancji. Mikrobiota jelitowa wspiera zarówno wytwarzanie histaminy, jak i degradację histaminy. Bakterie wytwarzające histaminę w jelitach to: Proteus morgani, Klebsiella pneumonie, Enterobacter aerogenes, Clostridium perfringens, Morganella morgani, Pseudomonas fluorescens, Citrobacter, Hafnia alvei i E. coli. Obniżona różnorodność mikrobioty jelitowej i jej zaburzenia (dysbioza, zespół przesiąkliwości jelitowej), mają związek z osłabionym działaniem systemów wspierających rozkład histaminy i wydzielanie DAO. Badanie mikrobioty jelitowej pozwala ocenić stopień dysbiozy jelitowej. Ułatwia też ustalenie, jakie bakterie probiotyczne i probiotyki przy nietolerancji histaminy będą odpowiednie dla danej osoby.

Jakie bezpieczne probiotyki na nietolerancję histaminy?

Probiotyki to nic innego jak korzystne bakterie jelitowe. Wiedząc o tym, jak mikrobiom jelitowy wpływa na regulację stężenia histaminy, nasuwa się pytanie, jak można go wspierać? Z pomocą przychodzą bakterie probiotyczne! Korzystne bakterie probiotyczne przy nietolerancji histaminy to:

• Lactocaseibacillus rhamnosus – wpływa na zmniejszenie aktywacji receptorów histaminowych.
• Bifidobacterium infantis, Bifidobacterium longum – łagodzą objawy nietolerancji histaminy.
• Bifidobacterium bifidum, B.lactis, B.breve – wpływają na łagodzenie objawów reakcji alergicznych, również w przewodzie pokarmowym.
• a także szczepy bakterii Lactobacillus salivarius i Lactobacillus gasseri – wpływają na łagodzenie objawów nietolerancji.

Jakie probiotyki na nietolerancję histaminy wybrać? W Instytucie Mikroekologii możesz liczyć na wsparcie specjalistów w tym zakresie. Probiotykoterapia przy nietolerancji histaminy powinna być indywidualnie dopasowana, w zależności od tego, jakich objawów nietolerancji histaminy doświadczasz oraz jaki masz skład mikrobioty jelitowej.

W laboratorium Instytutu Mikroekologii wykonywane są badania mikrobioty jelitowej, które sprawdzają jej stan. Oceniają zarówno zaburzenia mikrobioty, jak i liczebność korzystnych bakterii jelitowych istotnych dla osób z nietolerancją histaminy, w tym: bakterie kwasu mlekowego Lactobacillus i Bfidobacterium. Zespół specjalistów Instytutu opracowuje indywidualne zalecenia probiotykoterapii na podstawie badania mikrobioty jelit oraz występujących dolegliwości. Oprócz tego zapewnia kontakt ze specjalistami podczas bezpłatnych konsultacji telefonicznych, na każdym etapie drogi do poprawy samopoczucia. Wykonanie badania mikrobioty jelit jest proste i całkowicie bezbolesne – wystarczy próbka kału pobrana samodzielnie podczas wypróżnienia. Dużym ułatwieniem jest to, że materiał do Instytutu można dostarczyć wysyłkowo lub osobiście. Dokładny zakres badań mikrobioty jelit i więcej informacji na ich temat znajdziesz tutaj.