Co jeść przed badaniem SIBO/IMO i jak się do niego odpowiednio przygotować?
07.02.2023
SIBO/IMO to zespół przerostu bakteryjnego/metanogenów jelita cienkiego. Towarzyszą temu dolegliwości, takie jak: biegunki/zaparcia, wzdęcia, bóle brzucha, a niekiedy odbijanie czy niestrawność. Objawy te są dość niespecyficzne i mogą dotyczyć również zespołu jelita nadwrażliwego (IBS). Charakterystyczne jednak jest, że nasilają się po zjedzeniu świeżych warzyw i owoców, kiszonek, roślin strączkowych, mleka, czy nawet niektórych probiotyków. Co więcej, wzdęcia pojawiają się nawet rano, tuż po przebudzeniu i wypiciu wody. Masz takie problemy? Sprawdź, jakie badanie wykonać i jak wygląda odpowiednie przygotowanie do wykonywania badania.
Z tego artykułu dowiesz się:
- Co to jest SIBO, a co to jest IMO?
- Jak diagnozuje się SIBO/IMO?
- Na czym polega badanie SIBO?
- Jak wykonać badanie SIBO?
- Co obejmuje odpowiednie przygotowanie do testu SIBO?
- Co jeść przed wykonaniem badania SIBO?
Przeczytaj również: Skąd bierze się SIBO? Kilka słów o przyczynach!
Co to SIBO i IMO?
SIBO to zespół przerostu bakteryjnego jelita cienkiego (ang. Small Intestinal Bacterial Overgrowth). Charakteryzuje się znacznym wzrostem liczebności bakterii w jelicie cienkim lub pojawieniem się bakterii, które w normalnych warunkach bytują w jelicie grubym. Bakterie te produkują wodór w procesie fermentacji cukrów. Niekiedy, dodatkowo oprócz przerostu flory bakteryjnej jelita, następuje rozrost metanogenów, czyli IMO (ang. Intestinal Methane Overgrowth). Metanogeny to archeony. Odżywiają się one i namnażają w jelicie cienkim dzięki wodorowi wytwarzanemu przez bakterie. Archeony z kolei, w wyniku metabolizmu produkują metan. To właśnie nadmiar wodoru i metanu wiąże się z dolegliwościami jelitowymi towarzyszącymi SIBO i IMO.
W jaki sposób diagnozuje się SIBO/IMO?
U osób z podejrzeniem przerostu jelita cienkiego, test oddechowy umożliwia postawienie diagnozy. Nie można postawić rozpoznania wyłącznie na podstawie objawów. Wykonanie testu oddechowego SIBO jest kluczowe do zastosowania celowanego leczenia i poprawy samopoczucia. Aby zdiagnozować zespół przerostu bakteryjnego jelita, wykorzystuje się nieinwazyjne testy oddechowe. Oprócz SIBO i IMO stosuje się je również, by stwierdzić nietolerancje cukrów, np. test nietolerancji laktozy. Przed badaniem nietolerancji pokarmowych należy jednak najpierw wykluczyć SIBO.
Powszechnie dostępne są dwa rodzaje testu wodorowego: wodorowy test oddechowy i wodorowo-metanowy test oddechowy. Każdy test oddechowy polega na analizie stężenia gazów w wydychanym powietrzu.
Rekomendacje północnoamerykańskiego konsensusu jasno wskazują, że najdokładniejsze i zalecane w diagnostyce SIBO, są testy oddechowe mierzące jednocześnie stężenia: wodoru, metanu i dwutlenku węgla.
Kryteria te spełnia oddechowy test wodorowo-metanowy. Test metanowy uważany jest za najbardziej wiarygodny test oddechowy. W przypadku wykonania wodorowego testu nie jest możliwe wykrycie metanu w przebiegu IMO. Mając na uwadze możliwe współistnienie IMO, czułość diagnostyczna i wiarygodność wyników wodorowych testów jest wątpliwa. Kusząca może być jednak cena wodorowych testów, ponieważ zwykle są one tańsze. Należy podkreślić, że tylko test wodorowo-metanowy kontroluje stężenie dwutlenku węgla w każdej analizowanej próbce wydychanego powietrza. Pomiar ten również sprawia, że jest on dokładniejszy niż wodorowy test oddechowy. Jeśli robisz test wodorowy, warto wiedzieć, że Twój wynik może być zafałszowany. W przypadku wykonania testu wodorowego wynik ujemny nie wyklucza całkowicie SIBO. Tak więc nie każdy test oddechowy zapewnia diagnostykę SIBO dokładnie tak samo skutecznie.
Najlepiej, jeśli przed wykonaniem testu pacjent skonsultuje się z lekarzem, gastroenterologiem lub internistą, by ustalić rodzaj substratu (glukoza czy laktuloza), który w dniu badania zażyć trzeba podczas pobierania materiału. Również po wykonaniu testu oddechowego, pacjent z wynikiem powinien udać się na konsultację. To lekarz zajmuje się interpretacją i ustaleniem dalszego postępowania. Z dodatnim wynikiem testu w kierunku SIBO/IMO najczęściej wiąże się konieczność zastosowania antybiotykoterapii. Uzupełnieniem leczenia SIBO i IMO jest dietoterapia.
Jak wykonać test SIBO?
Test oddechowy wodorowo-metanowy możesz wykonać w Instytucie Mikroekologii. Nieinwazyjne testy oddechowe do badania wykorzystują wydychane powietrze. Może być ono pobrane stacjonarnie lub samodzielnie w domu. Jeśli chcesz wykonać badanie na SIBO w Poznaniu stacjonarnie, ustal najpierw termin pobrania w siedzibie Instytutu (przy ul. Sielskiej 6) pod nr (61) 862 63 35.
Interesuje Cię zrobienie testu oddechowego wykonywanego wysyłkowo?
Badanie to zamówisz przez e-sklep – możesz to zrobić tutaj.
Wodorowo-metanowy test oddechowy to nieinwazyjna diagnostyka SIBO - rozrostu bakteryjnego jelita cienkiego i IMO - metanowego przerostu jelita cienkiego. Badanie SIBO/IMO zrealizujesz wysyłkowo lub stacjonarnie w Poznaniu. Dedykowane dla osób, które mają wzdęcia, bóle brzucha, biegunki, źle c
Następnie otrzymasz zestaw do pobrania materiału.
Zobacz, jak łatwo pobrać wydychane powietrze w domu.
Próbki wystarczy przesłać (za pośrednictwem kuriera) do laboratorium Instytutu.
Wynik oddechowego testu otrzymasz w ciągu 7 dni roboczych od momentu wykonania testu w siedzibie Instytutu lub dostarczenia samodzielnie pobranego materiału.
Co powinien wiedzieć pacjent wykonujący test wodorowo- metanowy?
Przed wykonaniem badania należy upewnić się, czy nie masz do niego przeciwwskazań. Testu nie można wykonać u osób, u których występuje dziedziczna nietolerancja fruktozy, a także hipoglikemia (poposiłkowa). Przyjmowanie antybiotyków, kolonoskopia czy fluoroskopia jelita stanowią czasowe przeciwwskazanie. W tych przypadkach należy odczekać 4 tygodnie, aby wykonać test oddechowy.
Każda osoba przed testem oddechowym powinna się odpowiednio przygotować. Niewłaściwe przygotowanie pacjenta może uniemożliwić badanie lub zaburzyć wynik testu. Czas trwania testu wynosi około 180 minut. Przez 3 godziny testu należy unikać ruchu, palenia papierosów, a także drzemek, gdyż może to skutkować fałszywie dodatnim wynikiem testu. Pierwsze pobranie wydychanego powietrza odbywa się na czczo. Następnie spożywa się glukozę lub laktulozę, czyli tzw. substrat. O tym, jaki substrat w dniu badania stosować, powinien zadecydować lekarz kierujący na metanowy test oddechowy. Kolejne próbki wydychanego powietrza pobiera się w określonych odstępach czasu od spożycia substratu.
Odpowiednie przygotowanie do testu oddechowego SIBO – czyli jakie?
Bez przygotowania, wynik testu nie będzie miarodajny. Oto wskazówki, czego przed wykonaniem testu- należy unikać, a co w dniu badania zażyć możesz bezpiecznie.
- 7 dni przed badaniem należy odstawić leki przeczyszczające oraz prokinetyczne.
- Trzy dni przed wykonaniem testu nie należy przyjmować probiotyków.
- Dzień przed badaniem szczególną uwagę zwraca się na dietę. Powinna być lekkostrawna, z jak najmniejszą ilością błonnika pokarmowego- więcej przeczytasz poniżej.
- W dniu testu należy być na czczo (nic nie jeść 14h przed badaniem).
- W dniu badania zażyć można leki, w tym z grupy inhibitorów pompy protonowej (IPP). Wyjątkiem są witaminy, środki przeczyszczające i antybiotyki.
- Przed wykonaniem testu należy umyć zęby. Osoby noszące protezy zębowe nie powinny użyć kleju.
- Przed badaniem pacjentowi zaleca się wypicie szklanki ciepłej wody.
- Przed rozpoczęciem testu należy unikać aktywności fizycznej, palenia papierosów i żucia gumy.
Czy przed badaniem należy unikać niektórych produktów i zastosować specjalną dietę?
Tak, jednak ograniczenia te obowiązują jedynie w dniu poprzedzającym badanie. Jeśli chcesz dobrze wykonać test wodorowo- metanowy, dzień przed testem zastosuj dietę lekkostrawną z ograniczeniem błonnika pokarmowego. Jest to dieta niskofermentująca z jak najmniejszą ilością węglowodanów złożonych, bez mleka i jego przetworów.
Przed przystąpieniem do testu należy unikać w posiłkach:
- gruboziarnistych kasz,
- pełnoziarnistego pieczywa i makaronów,
- mleka i jego przetworów,
- dużej ilości świeżych warzyw i owoców,
- warzyw wzdymających, takich jak: cebula, por, czosnek, kapusta, fasola,
- warzyw marynowanych lub kiszonych,
- soków owocowych.
Możesz jeść:
- biały ryż,
- białego pieczywo,
- mięso,
- jajka,
- oleje roślinne.
Ostatni posiłek powinien być niezbyt obfity i zjedzony na 14h przed testem. Po nim dozwolone jest picie tylko wody.
Masz pytania? Skorzystaj z darmowych konsultacji!
W Instytucie Mikroekologii jesteśmy wrażliwi na Twoje wnętrze i wspieramy krok po kroku w drodze do zdrowia. Dajemy Ci możliwość skorzystania z bezpłatnych konsultacji telefonicznych z naszymi specjalistami. Dzięki konsultacji możesz dowiedzieć się, jakie badanie odpowiada Twoim potrzebom, jak je wykonać i się do niego przygotować. Otrzymasz też wsparcie w analizie wyniku badania i wskazówki dalszego postępowania. Wszystkie informacje na temat tych konsultacji znajdziesz tutaj.
O autorze
Anna Szcześniak
Absolwentka Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu na kierunku Dietetyka. Dietetyk Instytutu Mikroekologii w Poznaniu, specjalizuje się w układaniu diet eliminacyjno-rotacyjnych i low FODMAP. W swojej praktyce wykorzystuje wiedzę z zakresu wpływu mikrobioty jelit na organizm człowieka. Interesuje się także wpływem diety na choroby cywilizacyjne, IBS oraz SIBO. Edukację żywieniową pacjenta traktuje jako kluczowy element opieki dietetycznej.