Kwiecień miesiącem autyzmu! Pobierz ebooka i odbierz specjalny rabat Sprawdź szczegóły
  • 2

Środowisko jelitowe jest niezwykle bogate w mikroorganizmy stanowiące mikrobiotę jelitową, których jest około 1014. W 1g treści jelitowej jest około 1012 komórek bakteryjnych pochodzących z przewodu pokarmowego. Najbardziej licznymi grupami bakterii są: Bacterioides spp., Prevotella spp., Ruminococcus spp. Oprócz, bakterii w jelicie występują jeszcze grzyby i archeony.

Jakie są funkcje mikrobioty?

  • synteza witamin, enzymów trawiennych i krótkołańcuchowych kwasów tłuszczowych,
  • utrzymanie szczelności bariery jelitowej,
  • regulowanie metabolizmu,
  • ochronna- hamowanie rozwoju mikrobioty patogennej,
  • aktywacja i dojrzewanie komórek odpornościowych.

Co modyfikuje mikrobiotę?

Głównymi czynnikami oddziałującymi na skład i różnorodność mikrobiologiczną przewodu pokarmowego są:

  • styl życia, w tym głównie dieta i aktywność fizyczna,
  • wiek,
  • przyjmowane leki oraz antybiotyki,
  • stan zdrowia,
  • środowisko zewnętrzne.

Coraz częściej naukowcy badają wpływ różnych diet na skład i różnorodność mikrobiomu jelitowego.

Jaka dieta jest najlepsza dla zachowania zdrowia?

Odpowiedź nie jest do końca jednoznaczna i zależy, między innymi od problemu zdrowotnego, z jakim pacjent się zmaga.

  1. Dieta zachodnia a mikrobiota
    Niestety, aktualnie bardzo częstym modelem żywienia jest dieta zachodnia, która definiuje zwyczaje żywieniowe osób mieszkających w krajach wysokorozwiniętych. Opiera się przede wszystkim na białku pochodzenia zwierzęcego, przetworzonych cukrach oraz produktach bogatych w tłuszcze-szczególnie zwierzęce. Stosowanie takiego modelu żywienia wpływa na zmniejszenie różnorodności mikrobioty jelitowej, a także liczebności bakterii z rodzaju Bifidobacterium i na wzrost liczby bakterii proteolitycznych. Rdzenna ludność krajów rozwijających się, niedotknięta urbanizacją, odżywia się w dużej mierze nieprzetworzoną żywnością, zawierającą dużo więcej błonnika pokarmowego. Mikrobiota osób spożywających tego rodzaju dietę jest bogatsza i bardziej urozmaicona, niż u osób odżywiających się w sposób „zachodni”. Dieta zachodnia sprzyja rozwojowi stanu zapalnego, zwiększając przepuszczalność bariery jelitowej.
  2. Dieta roślinna a mikrobiota
    Ogromny wpływ na różnorodność środowiska jelitowego ma stosowanie diety roślinnej. Wykazano, że spożywanie diety wegetariańskiej lub wegańskiej może wpływać na zawartość Bifidobacterium i Bacterioidetes, obniżając ich liczebność. Co ciekawe, równocześnie stężenie SCFA i produkcja metanu była na jednakowym poziomie jak u wszystkożerców. Pokazuje to, że pomimo zmniejszonej różnorodności mikrobioty jelitowej, jej funkcje i procesy są zachowane na prawidłowym poziomie. Dieta bogata we fruktozę może działać modyfikująco na mikrobiotę zwiększając udział Firmicutes do Bacterioidetes i proteobakterii. Tego typu model żywienia skutkuje zwiększoną przepuszczalnością jelitową i ryzykiem endotoksemii z uogólnionym stanem zapalnym.
  3. Dieta śródziemnomorska a mikrobiota
    Polega m.in. na spożywaniu szerokiej gamy warzyw i owoców. Produkty te są bogate w polifenole działające przeciwzapalnie, prebiotyczne oraz przeciwdrobnoustrojowo. Polifenole mają korzystny wpływ na wzrost liczby bakterii z rodzaju Bifidobacterium, Lactobacillus oraz Bacterioidetes. Dzięki zwiększonemu udziałowi produktów roślinnych, zaobserwowano efektywniejszą produkcję SCFA i zwiększoną liczbę Bifidobacterium. Niższe spożycie mięsa we wspomnianej diecie skutkuje wyższą zawartością Bacterioidetes. Dieta śródziemnomorska wpływa na zwiększenie różnorodności mikrobiologicznej w jelicie.
  4. Dieta bezglutenowa a mikrobiota
    Stosowana przez około 1 miesiąc u osób zdrowych może obniżać liczebność Bifidobacterium, Clostridium lituseburense, Faecalibacterium prausnitzii i zwiększać Enterobacteriaceae i Escherichia coli. Ten model żywienia może wpływać na zmniejszenie liczebności bakterii Bifidobacterium i Lactobacillus, a tym samym na ograniczenie produkcji kwasu masłowego i krótkołańcuchowych kwasów tłuszczowych, odżywiających komórki jelitowe.
  5. Dieta ketogeniczna a mikrobiota
    Przy zastosowaniu diety ketogenicznej przez około 3 miesiące zaobserwowano wzrost Desulfovibrio spp. indukującego zaostrzenie stanu zapalnego. Przez łączną niską zawartość węglowodanów, szczególnie złożonych w diecie ketogenicznej zmniejsza się liczba bakterii wpływających prozdrowotnie na mikrobiotę człowieka, np. Bifidobacterium. Co ciekawe, większość badań nad wpływem tej diety na mikrobiotę jelitową, pokazuje wzrost liczebności bakterii E.coli, co potwierdza potencjalnie szkodliwy wpływ diety wysokotłuszczowej na barierę jelitową. Długotrwałe stosowanie diety ketogenicznej może wpływać na degradację śluzu, w konsekwencji na rozszczelnienie bariery jelitowej i przedostawanie się bakterii o potencjalnie szkodliwym działaniu, do organizmu.
  6. Dieta low-FODMAP a mikrobiota
    Stosowana jest przede wszystkim w leczeniu SIBO, czyli nadmiernego przerostu bakteryjnego jelita cienkiego oraz IBS czy IBD. Polega na eliminacji przez 8-12 tygodni produktów bogatych w FODMAP, czyli w fermentujące oligo-, mono-, disacharydy i poliole. Badania pokazują, że stosowanie diety low-FODMAP u pacjentów z IBS, skutkowało redukcją o około 47% liczby bakterii w jelicie w stosunku do diety tradycyjnej. Ponadto może obniżać zawartość bakterii odżywiających nabłonek jelitowy, głównie Akkermansia muciniphila, ale też Bifidobacterium i bakterii z rodzaju Firmicutes. Jako, że dieta low-FODMAP ma niższą zawartość fermentujących produktów, więc tym samym niższą zawartość prebiotyków odżywiających nabłonek jelitowy. Korzystne dla mikrobiomu będzie współdziałanie diety low-FODMAP z odpowiednią probiotykoterapią, szczególnie kolonizacją Bifidobacterium.

Oczywiście wpływ każdej z diet na człowieka jest różny i osobniczy, a badania nad oddziaływaniem poszczególnych diet powinny być prowadzone równolegle z badaniami nad mikrobiotą jelitową. Zwiększa to możliwości stworzenia modelu żywienia odpowiedniego dla jelit i tym samym dla zdrowia człowieka.

Źródła:

Rinninella, Emanuele, et al. “Food components and dietary habits: Keys for a healthy gut microbiota composition.” Nutrients 11.10 (2019): 2393.

2 Comments

  1. Artur
    16 listopada 2021 at 23:41

    Dzień dobry, mam pytanie odnośnie fragmentu z punktu 5: “. Co ciekawe, większość badań nad wpływem taj (tej) diety na mikrobiotę jelitową, pokazuje wzrost liczebności bakterii E.coli, co potwierdza potencjalnie szkodliwy wpływ diety wysokotłuszczowej na barierę jelitową.” Czy E. Coli to bakteria Escherichia coli, która ma działanie immunomodulujące i m.in. w filmiku wprowadzającym do badania KyberKompkatPRO jest ona wymieniona jako bakteria prozdrowotna. Pytanie: W jaki sposób wpływ wzrost liczebności tych bakterii wpływa na degradacje nabłonka jelita? Z powodu przekroczenia jakiegoś punktu krytycznego ilości tej bakterii? Będę wdzięczny za sprostowanie.

    PS Macie Państwo świetną stronę, bardzo się cieszę, że do Was trafiłem przypadkiem, ale ‘mówicie’ tym samym językiem. Mało kto używa pojęcia ‘szczelności jelit’ 😉

    • Monika Cyprian
      17 listopada 2021 at 09:19

      Dzień dobry,
      Dziękujemy za ten komentarz, bardzo nam miło. 🙂 Jeśli chodzi o E.coli, wyróżnia się różne szczepy – zarówno prozdrowotne, czyli właśnie te o działaniu immunomodulującym, ale również szczepy potencjalnie patogenne – np. uropatogenne, enteropatogenne, enterokrwotoczne, enteroinwazyjne. W badaniu KyberKompakt Pro badamy E.coli o właściwościach immunostymulujących, jak również postać biovare, bez właściwości immunostymulujących, a w badaniu patogenów jelitowych aż 7 różnych szczepów E.coli odpowiedzialnych za infekcje przewodu pokarmowego. Bakterie potencjalnie patogenne obecne w nadmiernej ilości, mogą powodować dolegliwości, zwłaszcza u osób z zaburzoną równowagą mikroorganizmów prozdrowotnych, czyli dysbiozą jelitową. Nie mamy takich doniesień, aby immunostymulująca E.coli działała destrukcyjnie na nabłonek jelitowy. Autorzy badania nie wskazali dokładnie szczepu badanego E.coli, niemniej jednak z kontekstu wnioskujemy, że chodzi właśnie o szczepy potencjalnie patogenne E.coli. Jeśli jest Pan zainteresowany, odsyłamy do badania źródłowego .
      Pozdrawiamy:)

Dodaj komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany. Pola wymagane oznaczono *

This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.

The reCAPTCHA verification period has expired. Please reload the page.

Oddział w Warszawie